Ik ben dit blog in oktober begonnen omdat ik dagelijks wilde gaan schrijven. Een stok achter de deur had ik daarvoor nodig en het Volkskrantblog gaf mij alle ruimte.
Vandaag neem ik afscheid. Niet van het VKblog, maar wel van de redactie-beveelt-aan pagina.
Zoals jullie wellicht weten, ben ik bezig met het schrijven van een boek over het omgaan met het verlies van ouders. In combinatie met mijn werk en mijn gezin gaat het ‘op niveau’ bloggen teveel tijd kosten. Ik ben een perfectionist, en wil niet vervallen in slap geouwehoer. Ik blijf bij de Volkskrant bloggen, maar niet meer in de frequentie die jullie van me gewend zijn.
Ik had het afgelopen half jaar geen stok nodig om te bloggen: de actualiteit, mijn medebloggers en het eigen brein en hart zorgden telkens weer voor een nieuw onderwerp om over te schrijven. En jullie reageerden vaak massaal op mijn bijdragen. Dan weer instemmend, dan weer fel van leer trekkend, dan weer nuancerend. Maar altijd betrokken.
In januari werden mijn inspanningen ‘beloond’ door de eindredactie door mijn blog op de ‘redactie beveelt aan’ pagina te plaatsen. Ik voelde me vereerd, maar het bloggen werd hiermee minder vrijblijvend: de druk om iedere week interessante bijdragen te leveren werd groter en groter.
Naast dit blog werk ik in de rouwzorg. Ik geef voorlichting over rouw en rouwzorg en ik begeleid een rouwgroep voor volwassenen die hun ouder(s) verloren. En: ik heb ook nog een privéleven ;-))) Last but not least: ik ben bezig met het schrijven van een boek.
Ik ben een perfectionist en wil graag alles zorgvuldig doen. Ik wil graag blijven bloggen, maar het boek en mijn werk neemt momenteel zoveel tijd in beslag dat ik het rustiger aan wil doen. Dat betekent dat ik niet meer iedere twee dagen een nieuw blog wil en kan produceren. Ik heb de eindredactie dan ook gevraagd of ze mij van de redactiepagina af willen halen.
Dit is geen definitief afscheid. Ik blijf betrokken bij het VK blog en ik blijf schrijven en vragen stellen! Jullie zijn nog niet van me af.
Wel wil ik hierbij iedereen bedanken die tot nu toe zo vaak en zo hartstochtelijk heeft gereageerd op mijn blog. Ik was telkens weer verbaasd over de hoeveelheid reacties op mijn stukken tekst. Dank daarvoor en blijf dat doen! En blijf bloggen!
Daan Westerink, 24 april 2006
@ Allen: Voordaan stopt niet met bloggen, dat is gelukkig heel duidelijk. Daan is bezig met het schrijven een boek, en dat betekent minder tijd beschikbaar voor dit blog. Maar schrijven zal en blijf ik doen! dank jullie voor de reacties!
Jammer, ik las je stukjes, nee, verhalen, altijd met veel plezier. Ik genoot van je twentse insteek.
Veel plezier met het schrijven van je boek.
voordaan: je blijft bij mij vooraan!
Ik zie geen reden tot afscheid; ’t enige wat ik je toewens is succes met de intervieuws en het schrijven van je boek.
Ik kijk al uit naar je boek!
tjongejonge, dat kinderachtige gezeik over de ‘de redactie beveelt aan’ pagina houdt maar niet op. Ik vind het wel grappig om te zien wat de keuze is van de redactie en voor de rest kan je gewoon de andere opties aanklikken en bloggen zoals je wil. Ik vind het leuk om er op te staan, ik heb veel zelfrespect èn ik doe gewoon mijn eigen ding. Als de regels niet bevallen dan ga je toch gewoon ergens anders bloggen. Ruimte zat op internet.
@ Robert van Waning.
De zijlijn van het VK-blog is illuster geworden dan die vermaledijde ‘Redactie beveelt aan’-pagina waar iemand met een beetje zelfrespect absoluut niet op wil staan.
JB/Renate en ik weg.
Daan op een uiterst laag pitje.
Hoe lang gaat Alib nog door?
Roestenburger/Golfo pleiten.
Wie geen beroeps kan worden blijft hier modderend hangen.
Over een jaar of zo komen er van een aantal ex-VK-bloggers boeken uit. Dat is dan absoluut niet dankzij G.J.B. Nee, hij heeft beslist geen schrijversbroedplaats geboden. Alles behalve dat..!
@Daan. Als je dat -nog- niet uitgegeven brievenboekje van me wilt lenen en lezen stuur je maar even een mailtje via de contactpagina van http://www.volkskrant.nl Hopelijk gaat dit linkje weer niet, anders probeer ik het zo weer opnieuw. All the best.
Welkom aan de zijlijn van het VK weblog, Daan. Het wordt daar nog gezellig!
Altijd kiezen voor real life boven cyberspace.
Een blogsabbatical kan nooit kwaad.
We hoeven in ieder geval niet aan verliesverwerking te doen omtrent Daan.
Succes met je boek.
Zie het nu pas. Vanwege stoep. Dacht nooit aan ‘rouwzorg’ als ik je las. Nu dan toch: rouwzorg.
Jaag over de Eeuwige Jachtvelden, Daan. Ook daar zijn ze: de levende monsters. Bijt ze!
Ik zeg alleen tot ziens, want wij houden kontakt toch, liefs Moon
gelukkig, hoef ik eindelijk niet al die eindeloze discussies meer te lezen…scheelt een hoop tijd. misschen wordt het toch nog wat met de studie dan =)
maar zonder gekheid. succes met je boek. dö’t heanig an. wie vernemt ’t wa aj d’r met klaor bint.
Goodgoan
Jaap
… het is geen afscheid…
Gelukkig maar…
Ik wens je veel wijsheid bij het schrijven van je boek.
Ja wat moet ik hier nog aan toevoegen ? Ik heb je veel gelezen maar niet veel gereageert vondt het wel altijd prettig .In iedergeval veel geluk en sucses met je boek. Theo.
Heel begrijpelijk allemaal.Ik vind het moedig en wijs van je dat je kiest voor verdeling en je iegen prioriteiten en een pak van mijn hart dat je niet echt vertrekt maar gedeeltelijk.Veel succes met het voorbereiden,uitwerken etc. van je boek! En tot een andere keer……Je bent een prettige blogster geweest en zal dat altijd blijven.Alle goeds voor jou (Voor)Daan !!! ; )))
Perfectie wordt bereikt, niet wanneer er niets meer toe te voegen is, maar wanneer er niets meer weg te laten is…..mijn spreuk, die jou wellicht ook zal aanspreken.
Succes met je werk en je boek…we blijven je volgen uiteraard want je gaat niet weg gelukkig.
Je blijft verrassen en toch ook voorspelbaar bezig . Je interviews zullen denk ik heel wat tijd gaan vergen en het thuisfront trommelt steeds luider. Ik zal je met buitengewoon veel plezier (en soms met ingehouden adem ) blijven volgen
Mazzeltov…
Ik ben pas een maand kijker en schrijver van VK-weblogs, maar jij behoorde al gauw tot mijn favorieten. Het is verslavend. Vreemd dat je al snel denkt iemand persoonlijk te kennen. Je afscheid voelt als van een vriend. Succes met je boek!
@ Croissie: ik kan je vertellen dat het wel iets rustiger is, nu het niet meer iedere dag hoeft. Al was dat ook een heel goed gevoel. Verder zal er inderdaad niet veel gaan veranderen! Tot later!
@ Cor Uitham: hi hi, heerlijk ja, ik kan er nog steeds bij blijven zitten! Al loop ik soms ook een blokje om, langs water en bomen om het hoofd leeg te maken. Ken je dat?
@man met sombrero: en jij blijft the one and only mystery guest!! Dank je!
@ E de Waal: ik verwacht minstens een uitgebreid verslag als ik weer in je dromen verschijn!
@ Pw: ..;-)))
@ Terracidus: inderdaad, geen afscheid voorgoed of er is wel weer een reden voor een terugkomst. Ai, dat klinkt bijna bijbels!
@ Charles van Brussel: een groep mensen staat rond de dorpspomp bij elkaar. Ze staan in een halve kring om iemand heen. Er wordt gemompeld, er klinkt zacht gegrinnik. Ook zijn er serieuze woorden. Dit moet je doen, zegt iemand. En je gaat niet voorgoed. Er is wijn, er is thee, onder een boom heeft iemand een kleed met stukken brood neergelegd en oude kazen. Als er een glas omvalt, kijkt iedereen heel even naar de plaats waar het geluid vandaan komt. Een man, eigenlijk een jongen nog, heeft een leeg glas op de grond gegooid en is wat om zich heen aan het roepen. Stelletje windbuilen, wie denken jullie wel dat jullie zijn? roept hij. De groep draait zich weer om, op een vrouw na. Zij geeft de jongen een glas en een stuk brood en zegt: als je kritiek hebt, zeg dan waar het op staat. En anders: alleen je mond open doen om er wijn en brood in te stoppen. (En zet de volgende keer je spellingchecker aan).
@ betulanordica de keuze was eigenlijk erg makkelijk ;-)) het er tegenop zien kostte meer moeite! En inderdaad: As der iene wegvalt komp der ok weer iene bij, as de cirkel rond is begunt der ok iene overneij. Ik hoop op veel vers bloed op die pagina! Dank je en graag gedaan w.b. je zelf-interview (een van de mooiste wat mij betreft).
@Woudje: si, si si!
@ Peter Louter:dank! En graag gedaan, en inderdaad: het geeft enige druk om frequent te gaan bloggen. Prettig om dat zelfopgelegde mechanisme terzijde te schuiven!
@ Viktor: dank je, maar ik ga niet helemaal weg hoor!
@ Sjaalman, dank je, voor het toewensen van zoveel liede. het is niet jammer. Hoera, het was geweldig, en ik ga nu de extra energie in het andere schrijven steken. En ik zal het niet laten om te blijven bloggen en lezen… Inderdaad. met liefde.
(nog steeds krop) jammer, maar heel begrijpelijk. Een boek. Een boek! Ja, een blog, kinderen, een baan, een lief én een boek is ook wel erg veel van het goede. Ik wens je een wereld vol inspiratie en de nodige liefde!
Robin.
Ik zal je missen
viktor
Dank voor je vele mooie blogs.
Ik zie dat ik het goed heb ingeschat, een vermelding op het lijstje ‘aanbevolen door de redactie’ geeft een inspanningsverplichting.
Wat kan ik hier nog aan toevoegen. Ben blij dat het geen definitief afscheid is. En inderdaad: ook ik weet je altijd weer te vinden.
Succes met het boek.
Bloggen is leuk (kan leuk zijn), maar het is niet het hoogste doel in het leven. Het blijft een vluchtig medium. Een boek is meer blijvend. Mooi dat je toch voor het boek kiest (en vor jezelf en je gezin). Gelukkig ga je niet helemaal weg. Dat is het verslavende, je komt op de ‘redactie beveelt aan pagina’ en je moet van jezelf. Moeten is dwang! Het moet (sic) leuk blijven. Moet denken aan het lied voor Fran: As der iene wegvalt komp der ok weer iene bij, as de cirkel rond is begunt der ok iene overneij.
Wie schrijft, die blijft.
Succes Daan, bedankt voor je mooie stukjes en in het bijzonder voor je ontroerende reactie op mijn interview!
Godzijdank, het incestueuse VKblog setje laat een veer.
"Dit is geen definitief afscheid. ..Jullie zijn nog niet van me af." Ik zou zeggen: gelukkig maar!
Dank voor je mooie verhalen.
Groetend,
T.
Daan, jij maakt er wat van. Dat deed je en dat ga je nog heel vaak en heel goed doen. Super. Ik blijf je lezen en succes, heel veel succes met het boek.
Ai ai ai ,als ik hier maar weer geen nachtmerrie’s van krijg 🙂
Succes met je boek
ely
Je was een favouriet van me. Succes!
boeken schrijven kost tijd, maar het is leuk en je kan er bij zitten. Ik zal ook je minder frequente blogs met nauwlettend volgen
He Daan!
Omdat dit geen definitief blogafscheid is vind ik het niet erg. Er verandert namelijk weinig, misschien je frequentie. Maar ik heb het donkerbruinte vermoeden dat je nog vaak felle stukken zult schrijven die je gewoon even kwijt moet, en die verder niets met je boek te maken hebben. Dus, ik maak me niet zoveel zorgen hier!! 🙂
Succes met al je mooie plannen!!
@ Vod: dank! Er zijn inderdaad momenteel belangrijker zaken. Maar ook daarover zal ik blijven berichten!
@ Rami: Het echte leven boven het virtuele leven laten gaan. Erg mooie uitspraak! Ik hoop ook dat mensen me blijven vinden. Dat zal dan weer een nieuwe uitdaging worden!
@Solvejg Wat schrijf je dat weer treffend op! Ik heb er helemaal niet bij stilgestaan dat de titel van dit blog bij mijn werk hoor! Dat heet beroepsdeformatie! Goed afscheid nemen, dat is wel belangrijk voor me ja. Me niet laten overrompelen. En graag de touwtjes in handen houden. Mmm weer wat geleerd. Dank je! En ik neem ook geen afscheid van jou!
@ app: wat een mooie woorden! Ja, dit is een tussenstap en ik zal je op de hoogte houden.
@ Trullenhoedster Ik blijf jou ook lezen, zeker weten!
@ Jos Goedmakers: Afscheid nemen bestaat niet: wat was ik boos op die tekst van Borsato! Heerlijk, want nu zie ik het heel anders. Zo verandert een mening of een gevoel in de loop van de jaren ineens. Dank voor je woorden!
@ anoniem Arie: Dank!!!!!Geheel wederzijds. Eyes wide open
@Rob: Ik ben het met je eens. En ik legde die druk zelf op mijn schouders, en inderdaad wisselde die druk van week tot week. Het voelt goed om nu gas terug te nemen, en zie wel hoe ik verder ga. Vast toch heel regelmatig
@ Helena: fijn dat je het herkent. Even in de luwte, niet onaardig!
@Theodora Lief van je! En natuurlijk krijg je een gesigneerd exemplaar als het zover is. En dat moment zal ik breed uitmeten hier op het blog, als het nog bestaat! En daar ga ik wel van uit! Ik blijf jou ook met plezier volgen!
@ Alice Dank, niets meer aan toe te voegen.
@ Berbara: Mooie woorden, ik ga er heel diep van zuchten Dank!
@ Ruud Zweistra: Reken maar dat jij mij ook aan het denken hebt gezet! Dank ook daarvoor
Hallo Daan,
Bij deze dus een tussentijdse dankzegging voor de goede raad.
Een pakkende titel Daan – tijd voor afscheid – je had geen betere kunnen kiezen! Je maakt een keuze, stelt prioriteiten, dat is goed… zéker als je een perfectionist bent… Ik ben bij voorbaat al héél benieuwd naar je boek, maar blijf in de tussentijd gewoon je, weliswaar wat minder talrijke, bijdragen hier lezen. Héél veel succes, Daan!
Kijk aan!
hier worden weer eens spijkers met koppen geslagen,
door een stevige dame die een klus niet schuwt!
Heel veel succes met je boek, ik ben benieuwd.
Liefs
ben heel benieuwd naar je boek! En ik wil natuurlijk een gesingneerd exemplaar, zo ben ik ook wel weer. Je staat op mijn keuzelijst dus van mij ben je ook nog niet af. Het is altijd leuk om met jou te bloggen/discussieren/van gedachte wisselen enzovoort.
groet T
@Daan ik schrok ook even toen ik de titel zag van dit stukje.. maar gelukkig je blijft. Ik begrijp het helemaal waarom je ervoor kiest afscheid te nemen van de Redactie Beveelt aan voorpagina.. je hebt nu andere belangrijke dingen te doen, maar je blijft gelukkig bloggen. Ik begrijp ook wat je schrijft over dat perfectionisme. Je stelt hoge eisen! En soms moet je dan keuzes maken.
Dan zet ik je maar op mijn keuzelijst om je snel te kunnen vinden. Je hebt gelijk als je zegt dat de redactiekeuze een zekere druk op je legt. Ik had dat in het begin ook (dat is nu wat minder).
Jouw keuze kan ik alleen maar respecteren. Gewoon doen dus!
…nooit vrijblijvend, wel vrij blijvend.
Daan bedankt – tot op heden – voor al je eye-openers.
groet, arie
Mocht je aanvullende informatie nodig hebben: Vooral binnen mijn linkpagina, waar je http://www.goedmakers.eu eenvoudig komt, kun je vast wel wat vinden van je gading….zei ik in alle bescheidenheid…;-)
Good luck!
In het verlengde van dit stukje en het roer dat je deels om wilt gooien past misschien deze tekst uit het Nederlandstalige muziekgenre: ‘Afscheid nemen bestaat niet’. Maar ik wil je hoe dan ook heel veel inspiratie toewensen bij je nieuwe, structurele, diepgaande activiteiten. Daan….Je blijft welkom!
Ik schrok even van je titel, maar gelukkig geen echt afscheid. Heel goed, dat boek-initiatief van jou. En ik hoop je af en toe nog te lezen (en jij mij, natuurlijk ;-)))
groetjes
Trullenhoedster
Ik begrijp je. Het lijkt mij logisch in de lijn van hoe jij schrijft en overkomt. Dus eigenlijk is dit artikel een tussenstap tot iets nieuws. Zeker voor jou, maar wellicht ook voor de lezers hier.
Wat heb je een toepasselijke titel gekozen Daan! Misschien is in verliesverwerking afscheid nemen wel het allerbelangrijkste.
Blijf bloggen en betrokken bij de toekomst van het weblog, ik volg je en wil helemaal geen afscheid van je nemen!!
Goed besluit Daan, laat het echte leven boven het virtuele gaan. En over die voorpagina ? We weten je evengoed wel te vinden.
Jammer. Maar heel veel succes met je boek en de andere dingen die natuurlijk veel belangrijker zijn dat het VK Blog. Gelukkig kunnen we nog steeds af en toe bijdragen van je lezen.